Welke stoeptegel houd ik bezet?

De wereld is groot en er gebeurt zó veel. We kunnen niet alles zien of voelen, ook al zouden we dat willen.

‘Ik kijk naar de natuur, Ik voel de natuur’

De open blauwe lucht met vlagen witte uitgestrekte wolken waaraan een zwarte waterzak hangt die straks alles uitspuugt. De wind die de vogels met de warme aangevoerde stroom lucht de hoogte in. De zonnestralen die tussen de bomen door neerkomen in het zachte groene onaangetaste mos waar honderden beestjes in wonen. De uitgestrekte landschappen met puntige toppen die in het dauw of smog langzaam tevoorschijn komen. De woeste zee met hun witte schuimkoppen die meters boven het oppervlak springen alsof ze op een trampoline spelen. De boom die in het landschap heel verloren alleen staat te dromen en die zijn takken de energie geven om te genieten van het uitzicht. De uitgestrekte weilanden en heide, waar de vrije natuur zijn gang kan gaan. Grote groepen bomen die samen een familie vormen net als misschien je eigen familie.

Er verandert zo veel op de wereld zonder dat we het ooit hebben gezien. Maar voor sommigen verandert er helemaal niets en zij snakken naar veranderingen, veranderingen die wij al niet eens meer zien.

‘We zien heel veel, maar we kijken niet goed genoeg’

De natuur is zo mooi, en tegelijk ook zo lelijk. Sommige gebieden bestaan al zolang zonder dat ze ooit zijn aangeraakt. En sommige gebieden zijn al zo vaak weer opnieuw gestyled en ingericht. De natuur, het landschap geeft aan hoe ontwikkeld we zijn, wat we mooi vinden en niet mooi vinden, wat we kunnen waarderen of juist niet. Het geeft aan wie we zijn.

De lelijkste landschappen kunnen stralen bij het avondrood en geven een intense warmte waardoor we deze plek beter kunnen waarderen. Net als de mooiste ongerepte groep bomen die kou lijdt in een open oogverblindend landschap. Er zou geen verschil moeten zijn. Wat voor ons ‘gewoon’ is moet niet ‘gewoon’ zijn.

‘Kijk diep, maar dan héél diep en voel wat je ziet’

De traagheid van de natuur die heel langzaam ontwikkelt, of juist stil blijft staan. Of misschien wel zodanig zo snel verandert dat er geen herkenning meer is aan toen.

Voel de verandering, zie de ontwikkeling, zie het verschil, ruik het verschil, voel het verschil.

Het verschil dat ik kan maken, of jij.

‘Als je maar blijft kijken’

Mijn stillevens? Kijk heel goed en bewonder

Heb je vragen, stel ze

Veel groetjes van mij Dina Furrer-van Vlimmeren;
01-01-1983; Tilburg; Kunstenaar sinds 2021 en Fotografe sinds 2011

 

Techniek,

De techniek van een beeld is erg belangrijk. We gaan er anders naar kijken en anders door kijken.

‘Het lijkt wel schilderkunst’, is dat het ook?

Mijn werken zijn digitaal gemaakt, met photoshop. Dat woord schrijf ik heel klein want de meeste mensen schrikken van dit woord.

Wat vind jij?

Mijn eindproduct ontstaat in mijn hoofd als ‘bij donderslag bij heldere hemel’.
Zo snel het idee komt, zo snel kan het ook weer verdwijnen. Ik schrijf het op, ik teken het uit.

‘Maar hoe kom ik dan op het idee?’ Tja, de natuur heeft de meeste invloed, dan komen de kleuren en het verhaal meestal als slot.

Achter mijn canon verschuil ik mezelf en daar is waar ik me helemaal kan laten gaan. Achter dat kleine schermpje kan ik doen wat ik wil, denken wat ik wil, voelen wat ik wil, fantaseren wat ik wil, ‘eigenlijk alles wat ik wil’.

Ik verzamel mijn objecten en creëer het ‘start’ beeld van mijn eindproduct. Nadat ik de beelden heb geschoten ga ik aan de slag op een nog groter scherm. Achter dit scherm draag ik een bril, want anders zie ik de kleinste details niet. Ook hier kan ik me helemaal laten gaan. Ik selecteer uit alle geschoten beelden de beste keuze in licht en contract. Dit doe ik samen met Bruce op de achtergrond of gewoon radio 538. Ik bekijk de beelden en ga vervolgens aan de slag met de grote bewerkingen.

Hoe doe ik dit? ‘Stap voor stap. In mijn hoofd raast alles door elkaar, maar dit werkje splits ik uit. En dat gaat meestal vanzelf. Neem de tijd en geduld. En durf weer te veranderen’.

En na wat overleg heen en weer met mijn ‘coaches’, want die heb ik ook (nodig), creëer ik het beeld waar ik mee begonnen ben in mijn hoofd.

 

En dan sta je ineens voor een fotografisch kunstwerk. Is dit Kunst?

Stel de vraag, ‘Ja’, is het antwoord.

Keuze van Materiaal

Dibond of Sublimatie (versmelting van de print op een aluminium plaat bij ca.90graden)

De print is altijd gedrukt op metallic paper. Door de metallische deeltjes krijg je een wonderlijk effect in kleur en contrast.

Vervolgens gaat de print op dibond met een mat coating of er wordt een sublimatie van gemaakt.

Dibond: zorgt voor een veilig, strak werk aan de muur. De kleuren zijn helder en levendig, geen reflectie. Afhankelijk van de kleuren maak je een sublimatie.

Sublimatie zorgt voor een helder effect en meer contrast. Dit komt door de aluminium plaat. Maar is niet aan te raden bij lichte afwerkingen in het beeld. Het kan licht spiegelen. De plaat is erg dun waardoor je een nog strakker beeld krijgt aan de muur.
Meld je aan voor de nieuwsbrief: Nieuwsbrief